MICROFOON VAN DE MAAND MEI 2017

De Labor W DM 3 is een omnidirectionele dynamische microfoon met een ongewoon design, bedoeld om zo onzichtbaar mogelijk te zijn; het microfoonelement is in de voet gemonteerd, de geluidsgolven bereiken die via een uitschuifbare buis, met een maximum lengte van 160 centimeter.

Bij de introductie, in 1949, werden twee modellen gepresenteerd. Het andere type was een tafelmodel: de DM 3 T (van 'Tisch', zie afbeelding 4) beiden waren op hetzelfde ontwerp gebaseerd. Later werd de type aanduiding veranderd in MD 3.

Ze waren allebei in de eerste plaats bedoeld voor televisie, maar met het staande model werd ook gemikt op entertainers die zoveel mogelijk van zichzelf en zo min mogelijk van een microfoon wilden laten zien.

Aan de kop kon een doorzichtige plastic schijf worden bevestigd die de het opnamepatroon richtinggevoelig maakte voor de hogere frequenties.

Zelfs de BBC bevond ze, in 1954, geschikt voor gebruik bij televisie programma's, maar alleen voor gebruik op korte afstand *) en zonder de plastic schijf, die een te nadelige invloed had op de geluidskwaliteit. Er werd geadviseerd om de buis niet tot de maximumlengte uit te trekken want ook dat beïnvloedde de klank negatief, door interferentie van de geluidsgolven in de buis. Het hele BBC rapport valt hier te lezen : http://downloads.bbc.co.uk/rd/pubs/reports/1954-32.pdf.
Het rapport maakt gewag van een eerder Amerikaans ontwerp, uit 1936, van een bandmicrofoon die op hetzelfde principe gebaseerd was.

Wereldwijd hebben entertainers de DM 3 benut, de bekendste daarvan waren Edith Piaf en Elvis Presley.

De firma Labor W (later omgedoopt tot Sennheiser) werd kort na de Tweede Wereldoorlog opgericht. Toen Siemens A.G., het grootste Duitse telecombedrijf, niet langer microfoons kon betrekken van zijn vaste leverancier Henry Radio, uit Wenen, greep Jorg Sennheiser de kans om dat te gaan doen met zijn bedrijf Labor W (Laboratorium Wennebostel, een plaats dicht bij Hannover). Het bedrijf was gestart door een leegstaand lab te kraken, waar Jorg eerder, gedurende de laatste twee jaar van de oorlog, al had gewerkt.

Het eerste product was een voltmeter, gemaakt met onderdelen die daar waren achtergebleven. De microfoon voor Siemens, de DM 1, was een exacte kopie van het ontwerp van de Henry Radio HMR 3, maar al snel produceerde Sennheiser zijn eigen eerste ontwerp: de Labor W DM 2 (Dynamische Microfoon). Deze werd zowel door Siemens als door Labor W verkocht. Het model leek erg op dat van Henry, maar was eenvoudiger, sneller en dus goedkoper te maken.

De DM 2 werd hoog gewaardeerd door Duitse radiozenders en gebruikt door hun reporters. De DM 3 is een directe afstammeling van dat model. Er was een derde type: de DM 3 S (Sonden - meet microfoon) met een dertig centimeter lange buis bevestigd aan een DM 2 behuizing, en een DM 3 R (Redner - spreker) met een gebogen buis aan een DM 2 gemonteerd, beiden ook uit 1949. Mogelijk waren dit de vroegste DM 3 modellen.

De DM 2 bleef in productie tot in 1952 de MD 21 op de markt kwam. Die omnidirectionele microfoon is een van Sennheisers legendarische producten en wordt to op de dag van vandaag gemaakt.
De verandering van naam in Sennheiser gebeurde in 1959; die naam is nu wereldberoemd.

*) een interessant gegeven, want mijn DM 3 komt van een Duitse rockband die er tot in de negentiger jaren, hun oefensessies mee opnam, dus met de microfoon op afstand. Waarschijnlijk repeteerden ze met hoog volume. Het gebeurt vaker dat bands in de oefenruimte meer herrie produceren dan op het podium of in de studio.

Dit is een van de modellen die te vinden zijn in mijn boek Witnesses of Words. Meer informatie daarover is te vinden op: www.witnessesofwords.com

Het boek is te bestellen via die site, bij elke boekhandel in Nederland en België en via online boekhandels, zoals AKO en BOL.